فردایی پر از عشق

گاهی اوقات اتفاقات به گونه ای رقم می خورند که دست آدمی را از انجام هر گونه دخالت در روند آن می بندند و این بدان معناست که باید آن را پذیرفت و با آن همسو شد. این فرآیند یک جریان تکراری از حادثه هاست که بارها و بارها با آن ها روبرو می شویم و همواره خود را مبری از خطا می دانیم. بودن در این چرخه و تکرار بی پایان آن، مجموعه ای از بودن ها را رقم می زند که انگار آدمی تنها محکوم به بودن در آن است با تمامی زشتی ها و زیبایی ها. اما حقیقت شکل دیگری دارد. کالبدی است که با نفس هایش جان می بخشد و آرام آرام از ورطه خود هلاک کردن ها رها میکند. دیدن دنیای ساخته شده در باورمان و تلاش برای تغییر آنچه در آنیم زندگی را به گونه ای، دل پسند و گوارا میکند که نوشیدنش روحی تازه به تمام ابعاد دنیامان هدیه میکند., ...ادامه مطلب